De kinderen van juf Kiet

Voorafgaande aan de film De kinderen van juf Kiet kijk je naar een Oekraïense korte film.

Thank’s
Regisseur: Maksym Liukov / 3.54 min. Oekraïne

Een jonge vrijwilliger in een oude minibus probeert vitale spullen af te leveren bij de militairen in het Oosten, waar de vijandelijkheden plaatsvinden, maar onderweg zijn er moeilijkheden.  De film toont een vrijwilligersvoertuig dat meer dan 1.000 km in het oorlogsgebied heeft gereden, medische benodigdheden afleverde en gewonden evacueerde.

De kinderen van juf Kiet
De kinderen in de klas van juf Kiet zijn nog maar pas in Nederland. Alles is nog nieuw en verwarrend. In het begin hebben ze over alles en niets ruzie. De liefdevolle, maar strenge hand van juf Kiet werkt helend. Zij leert haar kinderen niet alleen Nederlands lezen en schrijven, maar ook hoe je met elkaar omgaat en samen problemen oplost. Langzamerhand winnen de kinderen aan zelfvertrouwen.

Haya is in het begin stoer en probeert haar plek in de klas te veroveren. Kiet helpt haar om haar zachte kanten te ontdekken. Leanne lijkt klein en kwetsbaar, maar is juist heel ijverig en zelfbewust. Na een paar maanden kan ze hardop in het Nederlands zeggen dat ze verliefd is op Branche. Jorj lijdt aan slapeloosheid en kan zich moeilijk concentreren, maar dankzij de vasthoudendheid van Kiet ontdekt hij de lol van het leren.

In een puur observerende stijl – zonder commentaar of interviews – volgen Petra en Peter Lataster een jaar lang vier leerlingen in de klas van Juf Kiet. De film wordt vanuit het perspectief van de kinderen verteld: we zien hun geworstel met elkaar en met de nieuwe taal, ruzies en ontluikende liefdes, vriendschappen die ontstaan en weer teloorgaan. Dankzij het geduld en toewijding van Juf Kiet ontstaat uiteindelijk een liefdevolle gemeenschap.

Een prachtig observerend document waarin oorlogstrauma’s en kleuterverliefdheid evenveel gewicht krijgen. Ontroerend, geestig en hoopvol.”