Als Osamu en zijn zoon na hun zoveelste winkeldiefstal weer onderweg naar huis zijn, komen ze buiten in de kou een verloren klein meisje tegen. Als blijkt dat ze van huis is weggelopen, neemt Osamu haar mee naar huis, waar ze al snel wordt opgenomen in het hechte gezin. Hoewel de familie arm is en ze net genoeg verdienen door te stelen, hebben ze een gelukkig leven samen. Tot een onverwachte gebeurtenis verborgen geheimen blootlegt en de familiebanden hevig op de proef worden gesteld.
Uit de Volkskrant:
“In zijn twaalfde speelfilm stopt Kore-eda zijn publiek bedrieglijk lieflijke scènes toe, hier en daar aangezet met wat muziek voor een Dickensiaans gevoel. Er is de urgente sociale boodschap: een gezin dat overleeft op de bodem van de hedendaagse Japanse samenleving, zonder vangnet. Tegelijk strooit de filmmaker signalen die maken dat de kijker nooit helemaal gerust is op de bedoelingen van al die personages. Want hoe lopen die gezinsbanden nu precies? En dan, met een magnifieke draai, verandert Kore-eda zijn mysterieuze melodrama in een politiezaak, vervliegt de romantisering en vuurt de film een serie subliem in de plot verpakte vragen af. Wat maakt een gezin? Hoeveel waarde kennen we toe aan de bloedband? Doen motieven er altijd toe, in onze omgang met anderen? Het voortreffelijke Shoplifters noopt tot compassie. Even was je deel van dit gezin.”