Hallo! Ik ben Lonneke en van jongs af aan ben ik al bezig met creatieve dingen. De afgelopen jaren ben ik me deels gaan specialiseren in de schilderkunst, maar ik vind het erg leuk om van alles uit te proberen en met van alles te experimenteren. Binnen de kunst vind ik vooral stijlen zoals het surrealisme interessant. Hetgeen dat ik zo leuk vind aan kunst is dat alles kunst kan zijn en iedereen kunst kan maken. Deze boodschap wil ik dan ook graag over gaan brengen in de toekomst door middel van de vervolgopleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving.

Tekenen

In dit werk heb ik een gezegde van Erasmus ‘De dieren die het minst op de mens lijken, zijn het gelukkigst’ omgezet naar een beeld. Ik ben gaan kijken naar het uiterlijk van een mens gezien als dier, welke dieren op mensen lijken en welke dieren er totaal anders uit zien. Dit heb ik in een geleidelijke overgang weergegeven (van mens naar niet-mens), het idee hierachter is dat de mens ongelukkig is en hoe minder het op een mens lijkt, hoe gelukkiger het dier is. Dit is terug te zien in de achtergrond. Verder heb ik gebruikt gemaakt van modelleerpasta zodat ik dierlijke structuren in het werk kon aanbrengen.
Materiaal: Acrylverf op mixed-media papier.

Stilleven
Tijdens het tekenen van dit stilleven heb ik mijn hand laten gaan en niet gekeken op het papier. Daarna heb ik kleurvlakken gemaakt geïnspireerd op de kleuren in het werk ‘The Ten Largest, No.7 Adulthood’ van Hilma Af Klint. Hierdoor is een grappig tafereel ontstaan waarin de oorspronkelijke voorwerpen amper te herkennen zijn.
Materiaal: Acrylverf op mixed-media papier.

Woord & Beeld

Das terracotta klei
Dit werk is gebaseerd op een tekstfragment uit ‘Misschien wisten zij alles’ van Toon Tellegen. Iets wat me opviel binnen het gedicht, was dat er veel verschillende texturen in genoemd werden, hier ben ik dan ook verder mee gegaan. Uiteindelijk zijn het 46 schijfjes geworden met elk een andere textuur, gebaseerd op texturen uit een bos. Het idee hierachter is dat mensen dus met hun handen over de schijfjes kunnen gaan en het bos op een andere manier ervaren. Doordat het gevoel is maakt het niet uit of je jong, oud, blind of doof bent, iedereen kan dit kunstwerk ervaren.