Lees hier de prikkelende column van Sjra Puts tijdens ECI live (talkshow) op 24 september.
OVERgelukkigHEID
Overheidsgestuurd geluk? Ammehoela! Naast mijn belastingplicht, verkeers –en honderduizend andere regels gaat de overheid mooi afblijven van mijn geluk. Gelukkig kúnnen ze me dat niet en gelukkig mógen ze me dat niet opleggen.
En tóch is er weer een of andere politicus die, met de onvermijdelijk naderende verkiezingen in het vizier, tracht een kleurrijk stickertje op zijn politieke palmares te plakken door ons geluk proberen te reguleren.
Gelukscoaches en zelfs een geluksambtenaar. Kom op. Gelukspieken en Roerdalen. Zij gaan me dus vertellen wat ik moet doen om mijn geluk tot grote hoogte te brengen. Ze gaan me zelfs plaatsen aanwijzen (geluksplekken) waar ik hét kan vinden en duiden de pijlers van geluk variërend van dromen, relaties tot en met uitproberen (over relaties gesproken..) en kracht!
En dat alles gebaseerd op een grootschalig onderzoek van de universiteit van Leuven. Een Belg die me gaat vertellen hoe ik het geluk kan vinden. Die hebben in hun drietalige failliete aardappelenstaat niet eens de kans gehad om binnen een jaar het geluk te hebben een regering te formeren. Ja hoor ze hadden het geluk een wereldrecord te vestigen. In België duurde de formatie na de verkiezingen van 2010 namelijk maar liefst 541 dagen, bijna twee jaar. Een wereldrecord! Viel Glück, veel geluk, bonne chance en vooral bon courage!
De pot met goud aan het einde van de regenboog. Ammehoela!
Ik zie bij die geluksplekken niet mijn kleine kuiltje in de hoek van mijn versleten bank waar ik mijn guilty pleasure van het bescheiden flatulisme kan belijden en dat magistrale weggetje naar het dorpje Kin waar ik steil bergop wandelend ’s morgens de natuur per strekkende meter anders ruik en mijn favoriete plek achter mijn fornuis, waar het zuurvlees me allesbehalve zuur aanlacht, met een bluppende blijheid van het bronsgroen eikenhout!
Dát is geluk.
In Bhutan, dáár hebben ze het begrepen. Daar hanteren ze naast het Bruto Nationaal Product het Bruto Nationaal Geluk. Ze méten dus het geluk in plaats van het af te dwingen. Maar ja, vrijwilligerswerk, huishoudelijke arbeid, dodelijke ongevallen, echtscheidingen, ongelijkheid tussen man en vrouw een last but not least corruptie (ja ja) worden in de berekening niet meegenomen.
Leuk bedacht koning Jigme Singy Wangchuck van Bhutan maar ik vind daar toch wel een redelijk Oostduits danwel Poetinistisch luchtje aan zitten. Of zoals Mohammed Saeed Al-Sahaf de voormalig minister van informatie onder het bewind van Saddam Hoessein zei “Don’t believe them. They are liars.”
De oude Romeinse keizers dan? Ja hoor die hadden het begrepen. Geef het volk brood en spelen en ze houden hun grote Romeinse gaffel wel dicht. Gooi wat slaven voor de leeuwen, kies een stoere gladiator erbij uit en je hebt een volk dat niet meer mort. Iedereen gelukkig en vooral de leeuwen. Trouwens als je zei dat je niet gelukkig was dan was de kans dat je een leeuw gelukkig maakte des te groter.
Interessant. Hoe zou ik dat terug kunnen vertalen naar ons. Geef ons brood en spelen. Ach ja die spelen zijn ons ook alweer door de neus geboord en nu Camiel ze in het IOC niet meer binnen kan halen zullen ze er wel nooit meer komen.
Tja en dat brood. Na het afschaffen van de dividendbelasting, een flinke snee zuurdesembrood voor de buitenlandse ondernemingen, komen andere cadeautjes steeds minder als geloofwaardig en steeds meer als zoethoudertje over.
Geef het volk brood en spelen. Ammehoela!
Biomimicry is een techniek die ik vaker gebruik in mijn sessies in creatieve denktechnieken. Basis is het altijd weer gelukkige China. In China zeggen ze: “In de natuur is alles opgelost”. Nou dan zijn we er toch? We hoeven alleen maar te kijken naar hoe gelukkig de natuur is en dat als metafoor terug te vertalen naar onze ongelukkige werkelijkheid.
Als de gelukscoördinator dus die gesjeesde maatschappelijk werkers, die zich het trucje van gelukscoach hebben toegeëigend, nu eens op cursus sturen naar de gelukkige hond en kat of de gelukkige blauwspar en kijken waar die nou echt blij van worden dan hoeven ze dat alleen nog maar te vertalen naar ons.
Dán worden we geaaid, krijgen we op uur en tijd onze brokjes en kunstmest, worden we versierd met van alles, mogen we schijten tussen het hoge gras, kroelen we heerlijk in een bosbeekje en kunnen we midden op straat een mooie geile teef pakken waar de baas bij staat. Dát is geluk van de straat, van de bovenste plank zul je bedoelen!
Als we deze biomimicry nu ook nog toepassen op de regering en het wespennest wat Den Haag heet als metafoor gebruiken, dan kunnen we de honing gaan stelen zodra de raten gevuld zijn. Altijd een goede logistiek, gegarandeerde opbrengst en duidelijk taal.
Tegenstanders kunnen een forse steek in het vel verwachten.
Werkbijen en ander gepeupel regelen de rest. Wat een geluk.
Even terug naar Roerdalen. Ze verdienen beter dan mijn vileine kritiek. Ze doen er tenminste wat aan. Hulde daarvoor. Ze zijn nou eenmaal niet het smalste stukje van Nederland, dat heeft Jos Hessels zich al ingepikt en al zeker niet de Elzas van Nederland. Je moet dus wat om beelbepalend te zijn. Een intrinsiek geluks DNA is er nooit geweest dus moet je het maken. Op zijn minst is de geluksgemeente een aandachtstrekker Maar ze tuigen het misschien op tot een wishful thinking platform terwijl het zo veel gemakkelijker kan.
Geluk zit niet in een plek of een pijler. Ook niet in een coach of een coördinator. Geluk zit in jezelf of niet… Leer de Roerdalenaren gelukkig rond te lopen. Laat de toeristen thuis vertellen dat ze gelukkige mensen hebben gezien en niet in een openluchtmuseum! Luister naar dit fragment…
Niet de pijlers of de plekken maar de burgers van Roerdalen zijn jullie geluksambassadeurs. Zij en niets of niemand anders bepalen het BRG het Bruto Roerdalens Geluk.
Bij Delhaize hadden ze een standaardje staan dat verplaatst kon worden tussen alle afdelingen. Je geeft door het intoetsen van een lachend mondje, een neutraal staand mondje of een mondje met neergetrokken mondhoeken aan of je blij bent met de afdeling. Big data wordt verwerkt en we weten meteen of iedereen gelukkig is met de prei en de spruitjes.
Laten we dus vooral ook meten én benoemen aan alle gelukscoaches, coördinatoren, regeringsleiders en niet in de laatste plaats onze naasten om te laten weten wanneer wij gelukkig zijn maar zeker ook wanneer we ongelukkig zijn. Dan kunnen we dáár alvast wat aan gaan doen!
Of zoals de koempels altijd zeiden als ze afdaalden naar het zwarte goud ….
Glück auf!!!”