New Cool Collective

Een ogenschijnlijk strategisch gekozen latin groove, van ‘Skint’, opent de set van jazzdance formatie New Cool Collective. Zonder voorprogramma op een koude derde kerstdag voelt dit als een gastvrije warme mantel. Na twee songs, schiet de band in een integrale uitvoering van hun recentelijk verschenen ‘Dansé Dansé’. De jazz en onderliggende dance en Afrikaanse beats komen met glashelder gemak uit de instrumenten.

En dan gaan we ook gelijk de diepte in. Dat gemak is maar schijn, het is bijzonder complex en onderhuids broeit er altijd een bepaalde urgentie. Iets tegendraads, iets wat je uitdaagt, of zelfs licht irriteert! Dat houdt de luisteraar scherp en geeft de band de uitgelezen kans om mooie verhalen te vertellen. Verhalen zonder woorden, dat wel! Met deze muziek voel je je gewoon thuis in een hooggelegen penthouse ergens in een Europese hoofdstad terwijl onder je de rode en witte lampen van auto’s voorbij razen, tramlijn negen in het donker door de straten glijdt en de mensen met opgetrokken kragen door de straten krioelen en de kou trotseren. Grootstedelijk is New Cool Collective zeker, en vandaag mag Roermond zich even het kleine broertje van deze metropolen wanen. Nee, op kleine gebaren kun je dit gezelschap nooit betrappen, zelfs wanneer het ingetogen en breekbaar wordt loopt het over van kracht en kwaliteit.

Ieder van de acht leden speelt ook een compleet gelijkwaardige rol. Benjamin Herman weet als frontman / saxofonist de aandacht op zich te vestigen, maar als een teamspeler laat hij iedere rasmuzikant het spotlicht betreden. Hierin schuilt ook de kracht van de groep, het geheel. Helemaal gedenkwaardig is een razende jazzy ode aan de overleden nachtburgemeester van Rotterdam, Jules Deelder, die wordt opgevolgd door een ska-versie van de ‘Dodenmars’. Liefdevol wordt deze eer opgedragen aan hun landgenoot, jazzgenoot en de man-die-van-het-leven-genoot. Perfecte uitvoering van het idee dat je niet alleen het leven kunt vieren maar ook de dood. Voor New Cool Collective is de nacht gewoon niet lang genoeg om dat te benadrukken.

Foto: Marc Timmermans