Joy Division Undercover

Slechts 23 jaar werd Ian Curtis, de opvallende zanger van het Britse Joy Division. Zijn complete oeuvre is, als het over originele Joy Division nummers gaat, uitermate beperkt. Toch heeft de band een buitengewoon grote impact gehad op de postpunk, new wave en Gothic-stijlen die de jaren na zijn dood hun intrede deden. Tot op de dag van vandaag zijn verschillende artiesten schatplichtig aan het gezelschap. En of je het nu mooi vindt of niet, het is een heel herkenbare sound, leunend op tegenstrijdigheden. Dansbaar, maar verlammend! Catchy, maar wereldvreemd! Afstandelijk, maar het grijpt je bij de strot, omdat het handelt over angsten; de diepgewortelde primitieve angsten die ieder mens kent. De eenzaamheid, het verval en de breekbaarheid van het leven. Dat, die unieke getergde sfeer, is wat het moeilijk maakt voor een tribute band om in de voetsporen te treden en het leven van Ian Curtis te vieren, die dit jaar 65 zou zijn geworden.

Het Utrechtse Joy Division Undercover doet een wel héél geslaagde poging. Donkere kleding, sombere performance, kille blauwe en paarse tinten die in het lichtplan de boventoon voeren en een duistere, melancholische uitvoering van de intense songs. Het gaat wat ver om te zeggen dat Curtis weer even onder ons is op deze herfstdag in Roermond, wanneer de maan boven de cultuurfabriek bijna vol is en de bladeren mistroostig van de dauw in seizoen typische schakeringen aan de bomen treuren, omdat ook hun onvermijdelijke einde nadert. Hij wordt wel met uitermate veel respect en liefde behandeld. Die goedkeuring laat ook het enthousiaste publiek meermalen zien.