Popronde Pre Party

20 september 2020
MILO / The Dirty Dimes / Rude Radiation

Foto: Rude Radiation door Marloes Rutten.

‘Als deze Popronde PreParty een voorbode mag zijn van wat de nabije toekomst ons gaat brengen, gaat dit land snel overgenomen worden door een nieuwe generatie succesvolle groepen.’

Op 29 februari van dit jaar was een optreden van Bigband Boesten in de popzaal. Buiten het feit dat het concert op een schrikkeldag was, kon niemand toen vermoeden deze dag zó memorabel zou worden. Om de verkeerde reden, dat wel! Bijna zeven maanden ging de boel plat. Dat wil zeggen de live optredens op de vlakke vloer, niet in de cultuurfabriek als geheel.

De Popronde PreParty mag met drie acts het stof van ieders trommelvliezen blazen in een compleet nieuwe set-up. Tafels, met ieder vier krukken, corona-proof over de zaal verdeeld. De kaarsjes erop gezet en de verlichting op standje sfeervol afgesteld.

Er was ook een gezonde spanning en hernieuwd enthousiasme te bespeuren bij bezoekers en bands. We mogen weer! waren toch wel de drie woorden die energie gaven aan, nou ja… alles. Dan dringt zich gelijk de, bijna, filosofische vraag op; waren de bands nou zo goed, of waren we zo dorstig naar gedegen live-muziek dat het aanvoelde als een koel glas water na zeven maanden verblijf in een muzikale Sahara? Nu het allemaal heeft kunnen bezinken, blijft toch staan dat het de jonge artiesten zélf waren die de kwaliteit brachten.

Het Zwolse MILO liet er wat dat betreft ook niks aan gelegen. Het ene pakkende popliedje na het andere vulde met gemak een opvallend volwassen setlist van drie kwartier. De invloeden van Oasis, Radiohead en zelfs The Beatles liggen er dik boven op, maar ondanks de Britse invloeden trokken de kraakheldere stem wat accent betreft meer naar het Amerikaans. Dat was zowel verwarrend als prikkelend. Op het moment dat je dacht dat de pop een erg veilige koers deed varen, was er een verrassende tegendraadse keyboard-riedel, een bijna Nirvana-achtige ballade, of een a capella invulling van één van hun songs.

Zwolle leek al zo ver weg op deze zondagmiddag, maar Groningen, ja Groningen, daar gaat natuurlijk niks boven. Them Dirty Dimes keek fris uit de ogen na zo’n wereldreis. Hun eigenzinnige mix van blues, swing, dixie en al het andere lekkers wat de zuidelijke staten van de VS ons te bieden hebben gaf een hele andere draai aan de sfeer. Het gevoel van twaalf jaar oude whiskey,
dikke sigaren en donkere nachtclubs deed de jeugdigheid van MILO vergeten terwijl we zo’n 100 jaar terug in de tijd werden gevoerd. Verzorgd tot in de kleding kwam dat tijdsbeeld met veel kracht tot uitdrukking. En of het nu ging om de wat meer dwingende songs, of hun luie broertjes die een prachtige emotie van verlangen naar vervlogen tijden opwekten, bleef de kern van Them Dirty Dimes overeind.

Als we nu toch het woord dwingend gebruiken, kunnen we dat etiket zeker plakken op Rude Radiation. Ska! Maar dan een beetje dirty zoals ze dat zelf noemen. Daarnaast doorspekt met surf en een randje punk. Met name deze band maakte ook wel duidelijk dat sommige stijlen het ons erg lastig kunnen maken om op de kruk te blijven zitten. Aandoenlijk is het feitje dat één van de songs compleet de soep wordt ingedraaid. Klaarblijkelijk is dat gevoel, van maanden extreme droogte, niet alleen bij de bezoekers aanwezig. Van de bassist kan je alleen maar een grote fan zijn. Naast een geweldige muzikant, zoals ook de anderen, verdient hij zeker de prijs voor meest energieke artiest van deze mooie dag. Die pasjes, dat enthousiasme…

Drie bands in opvallend verschillende stijlen, maar alle drie serieus met hun muziek en performance bezig. Als deze Popronde PreParty een voorbode mag zijn van wat de nabije toekomst ons gaat brengen, gaat dit land snel overgenomen worden door een nieuwe generatie succesvolle groepen.