De tentoonstelling  NATUURLIJK ANDERS  is ontstaan door een (uitgebreide) selectie uit het werk van de laatste 10 jaar van beeldend kunstenaar Paul Koppers. Zijn laatste omvangrijke expositie was in het Stedelijk Museum Roermond (thans Cuypershuis). De selectie bestaat uit 100 werken in vele technieken:

-kleurenetsen
-schilderijen acryl en olieverf
-penseeltekeningen in o.i. inkt achter glas/perspex
-aquaprints van asphalt op doek
-kleuren vlakdruk i.c.m. zwart/wit tekening achter glas
-tectyl/acryl schildering op paneel

Het werk is verdeeld in 5 thema’s die allen samenhangen, maar die verschillende inzichten bieden vanuit het overkoepelende onderwerp DE NATUUR.

Paul Koppers vindt in de oneindige rijkdom van de wereld om ons heen steeds weer inspiratie. Hij zoekt voortdurend naar nieuwe zienswijzen om het universele van de natuur in relatie te brengen met het individuele van elk mens. Daarvoor kiest hij de voor iedereen toegankelijke natuurlijke omgeving. Hij selecteert hieruit beelden, combineert ze met elkaar, interpreteert ze. Daardoor worden ze bijzonder en (ver)leiden ze je tot een verrassende blik. Je ziet de dingen opnieuw, met andere ogen. Je gaat anders kijken naar de wereld om je heen. En dat is een verrijking, die niet materieel is, maar wel bijdraagt aan de zingeving van je zijn.

De 5 thema’s zijn :
-jardinature
-la nature
-portrait of a landcape/enclosures
-appearances/seasides
-relations/interfaces/views

Jardinature
De “natuur’, zoals die zich in onze tijd en omgeving manifesteert is een afspiegeling van onszelf. Logisch want er wordt driftig gemanipuleerd , de maakbaarheid staat hier nog hoog in het vaandel. Hele “landschappen worden gemaakt en gebroken. Onze natuur wordt daardoor steeds meer cultuur en wel op een trendy wijze!
Het ‘gemaakte’ woord ‘jardinature’ verwijst hiernaar.
In een versmelting van landschap en stilleven ontstaat een beeld dat vraagt om verwijlen, om stil te staan bij het weliswaar  mooie maar  tegelijk  kunstmatige van onze natuur. Het ‘nature-morte’, Frans voor stilleven, is hier tevens een  landschap. En daarin staat de natuur stil.

La nature
Oeroude elementen zoals als water en aarde liggen aan de basis van onze existentie.Het leven op aarde ontstond in het water. Natuurlijke vormen, niet door de mens bedacht of gemaakt , die je nog aantreft op de overgang van zee naar land  getuigen hiervan. Het zijn juist deze vormen die inspireren tot de ‘oerbeelden’ van dit thema . De technieken en materialen waarin deze beelden zijn gemaakt past bijzonder goed bij het karakter ervan. Mede daardoor wordt het verband tussen vorm en inhoud sterk bevorderd.

Portrait of a landscape/enclosures
Zoals een goed geschilderd portret meer is dan een momentopname ,zo biedt elke voorstelling in dit thema een beeld dat meer is dan een specifiek ‘landschap’. De portretten van deze landschappen bieden de mogelijkheid om onze omgeving op een andere manier te gaan zien. Bijzondere landschapselementen , ook van verschillende schaal, worden met elkaar gecombineerd. Ze vormen samen een soort evaluatie van ‘alle’ landschappen.Een aantal landschappen bevinden zich achter een soort hekwerk waardoor ze letterlijk zijn vastgelegd. De essentie van onze wereld wordt er nadrukkelijker door alsook het besef dat we er maar een hebben. Waarom benutten wij als mensen (de mensheid) niet onbeperkt alle mogelijkheden tot ontwikkeling? Durft of kan de menselijke geest zijn eigen exploratie niet aan? Het lijkt alsof een soort ingebakken beveiliging dit onmogelijk maakt  (zijn  dáárom de erfzonde en andere religieuze verklaringen ) bedacht?
Veel nieuwe ontwikkelingen worden weer teniet gedaan doordat de mens niet van zijn eigen geschiedenis kan/wil leren. Wij plaatsen om “alles” een hekwerk  (zelfs om het landschap en dé natuur). Een hekwerk als metafoor voor het maatschappelijk(?) onvermogen dat vooruitgang belemmert. Overigens wordt in de dagelijkse westerse wooncultuur   ook letterlijk “alles” voorzien van een afrastering.

Appearances/seasides
Het leven verschijnt op allerlei manieren ,’in den beginne’ en vervolgens steeds weer; een greep uit de natuur met behulp van bijzondere beelden die gecombineerd met elkaar weer hernieuwde verwondering oproepen. Dit thema gaat over de verhouding van de mens tot de natuur. We zien o.a.over een afstand van meer dan 1000 km. zes locaties aan zee, van Texel tot Oléron. Kustlandschappen teruggebracht tot het meest elementaire. Daarbij in elk beeld twee keer een eenvoudige vlakke-meetkundige vorm. In elk beeld ook een vlak dat zeer onnatuurlijk van kleur is. Deze  afwijkingen roepen vragen op over ons kijken. Verandert ons zien van de werkelijkheid met de tijd? Verandert het landschap met de tijd? Is zelfs de zee niet tijdloos?

Relations/interfaces/views
Leven bestaat uit relaties. De relatie tussen mensen, tussen mens en cultuur, tussen mens en natuur, tussen allerlei manieren van denken en leven. Daarbij de invloed van de tijd en de plaats op dit alles. De werkelijkheid wordt gekleurd door de manier waarop je kijkt. Het “gereedschap” waarmee je kijkt wordt bepaald door je relatie tot de dingen. Deze relatie zit vaak vast in gewoontes. Creatiever kan ook; steeds opnieuw geïnspireerd door de tijd , de ruimte. Zoals met een flexibele interface. Wezenlijke verhoudingen worden soms pas duidelijk vanuit een bepaald standpunt. Het is dit “point of view” dat zichtbaar maakt wat normaal verborgen blijft. Soms moet “view”ook gewoon letterlijk genomen worden, als mooie plek om vanuit te kijken.

Samenvattend
Ik zie ‘de natuur’ als onuitputtelijke inspiratiebron. Kunst is voor mij pas echt interessant als zij die natuurlijke werkelijkheid  met andere zienswijzen verrijkt en nieuwe mogelijkheden van beleving biedt. De universele waarden van de natuur wil ik van betekenis maken voor het individu. Ik zie kunst als een mogelijkheid om ons zijn te ontrafelen.