EUT BIO


Gedreven door een compromisloze houding en een goed gevoel voor humor is EUT allesbehalve je willekeurige schoolpopband. De band, een samenwerking tussen Megan de Klerk (zang), Tessa Raadman (gitaar), Emiel de Nennie (gitaar), David Hoogerheide (bas / toetsen) en Jim Geurts (drums), is hier om je scherp te houden. Precies waar je denkt dat je weet waar de dingen naartoe gaan, brengen ze je onverwachts uit koers. Het effect? Iets duizelingwekkend, grondig verfrissend en iets waar je geen genoeg van krijgt.

Eut weergalmt hints vanuit de 90s, van Blur tot The Cardigans, maar ook tijdgenoten zoals artrock-icoon St.Vincent. Het resultaat is een geheel eigen sound, groter dan de som der delen. Op het moment dat EUT in juni 2017 hun eerste single Supplies uitbracht via het Nederlandse indielabel V2 Records, trokken ze de aandacht van de industrie; datzelfde jaar werden ze de meest geboekte band op het multi-venue festival Popronde en verdienden ze een plek op verschillende ‘Bands To Watch in 2018’-lijsten. Het jaar daarop traden ze op als voorprogramma van Beck.

Hun debuutalbum Fool for the Vibes, uitgebracht in 2018, bevestigde de voorspellingen van critici dat EUT een van de meest opwindende nieuwe acts in Nederland was. Ze ontgroeiden zelfs deze onderscheiding snel en speelden op internationale festivals zoals Great Escape Festival (Brighton, VK), Transmusicales (Rennes, Frankrijk), Noorderslag (Groningen, Nederland) en Eurosonic (Groningen, Nederland).

Terwijl ze naam bouwden met speelse, energieke singles – die drie keer de status van 3FM ‘megahit’ verdienden – is EUT meer dan pakkende hooks. Luister wat beter en je zult horen dat het popfineer een Trojaans paard is voor de frustraties en teleurstellingen van de overgang naar volwassenheid. Door deze ervaringen binnenstebuiten te nemen, produceert EUT een rijk gelaagd geluid, vol emotie, dat zich perfect vertaald naar hun liveoptredens.

Meest recent bracht EUT de singles Had Too Much en It’s Love (But It’s Not Mine) uit van hun aankomende album Party Time (februari 2021). Beide tracks onthulden een synergie van hun kenmerkende luchthartigheid, maar ditmaal met een expliciete duisternis en een zweem van zelfdestructie.