Alcarràs

Zo lang ze zich kunnen herinneren besteedt de Solé familie de zomer aan het oogsten van perziken op hun boomgaard in Alcarràs. Dit jaar kan echter de laatste keer zijn, als blijkt dat de eigenaar overweegt het land te verkopen. Er liggen plannen op tafel om de perzikbomen te kappen en zonnepanelen te plaatsen. Een breuk binnen de hechte familie is het gevolg, die hierdoor het risico loopt meer dan alleen hun huis te verliezen.

Carla Simón brengt met haar tweede speelfilm een tedere, melancholische en nostalgische ode aan het Spaanse plattelandsleven dat zij als meisje nog kon meemaken, maar dat steeds zeldzamer wordt.

Zij kan het weten. Simón groeide op in het Spaanse dorp uit de titel. Tussen de perzikbomen, opa’s en oma’s, ooms en tantes, neefjes, nichtjes, vriendjes, vriendinnetjes, honden, konijnen en andere beesten. In veel opzichten is deze film het verhaal van haar jeugd, behalve dat het ook het verhaal van Spanje als geheel is. De tijd van ouderwetse, authentieke landbouw – van de kleine boer – heeft ook in Spanje plaatsgemaakt voor een massale agro-industrie. Voortgestuwd door artificieel lage prijzen en een homogene markt is ook het Spaanse platteland kaalgeslagen.