Nieuws

Hans Dulfer is 83 jaar, maar heeft zijn saxofoon nog lang niet uitgespeeld. Met dochter Candy trad hij afgelopen najaar nog op in Tokyo. Zijn huidige tour met all-star band Total Response voert langs de Nederlandse popzalen. Vrijdag 15 december 2023 speelden de zes mannen de popzaal van de ECI plat met hun aanstekelijke enthousiasme en energie.

Tekst: Joëlle van Wissen. Foto’s: Peter Uiterwaal

Het optreden begint met een soort muzikaal voorstelrondje, waarbij alle bandleden één voor één hun instrument introduceren en wat ze ermee kunnen. De begintonen zijn rustig en bescheiden. Daarna volgen stevigere nummers, met een mix van genres: van rock tot bijna reggae-achtig. ‘’Dat is wel typerend voor Hans Dulfer’’, volgens een toeschouwer. ‘’Sommige jazz kan na een tijdje wat gezapig klinken. Dulfer is in die zin wat ‘’ongepolijster’’, hij voegt graag andere elementen toe aan zijn muziek.’’

Hoewel Hans Dulfers genadeloze saxofoonsound het middelpunt vormt van de nummers, ligt de grote kracht van dit optreden in zijn energetische samenspel met Total Response. Hun gezamenlijke enthousiasme en speelplezier werken heel aanstekelijk op het publiek. Basgitarist Ishaq van Niel laat bijvoorbeeld zien dat zijn heupen net zo vloeiend zijn als zijn virtuoze basspel. Ook op het podium zelf is de leuke sfeer voelbaar.  ‘’Je merkt dat ze een goede klik met elkaar hebben’’, zegt een toeschouwer. Dit zie je duidelijk terug: de bandleden maken grapjes onderling, klappen met elkaars instrumentale stukken mee en blazen zelfs kushandjes naar elkaar. Muzikaal gezien geven ze ieder alle ruimte. De liedjes worden vaak op een bepaalde manier gespeeld: het begin is rustig en ingetogen, dan werken Dulfer en Total Response toe naar een solo waarin één iemand even alle aandacht krijgt. Daarna valt de hele groep in en zorgt zo voor een knallend einde. Het blijkt een succesformule. ‘’Ik ken Dulfer nog van 40 jaar geleden’’, zegt een man uit het publiek. ‘’Hij is geen steek veranderd, alleen ouder geworden. Al heeft hij nog steeds dezelfde energie als toen.’’

Tegen het einde van de show zet Hans Dulfer het swingende ‘Mickey Mouth’ in. Dan komt de zaal écht los, vooral vooraan wordt volop gedanst. Halverwege het nummer gaat de band over op een drumsolo. Dit haalt een beetje de vaart uit het lied, maar richt wel mooi de aandacht op het vakmanschap van drummer Hans Eijkenaar, die erna ook op een daverend applaus kan rekenen. Wanneer de andere bandleden invallen voor het einde keert de uitbundigheid van het begin weer terug in de zaal.

Hans Dulfer bewijst dat leeftijd echt maar een getal is. ‘’Volgende keer mag hij alleen wel zijn saxofoon oppoetsen’’, zegt een fotograaf lachend. ‘’Die van de anderen glommen mooi, maar de zijne lijkt op mijn foto’s nu eerder op een pan.’’